κρυφτό πίσ' απ' τα δάχτυλά σου
κυνηγητό μεσ' στο κορμί σου
χωρίς άλλη δυνατότητα
χωρίς ανάσα
κατεβαίνεις
κι ύστερα πάλι ανεβαίνεις....
γιατί...;
γιατί δεν μένεις ακίνητος....;
τάχα ζωγραφίζεις τους άθλους του Οδυσσέα...;
Ιθάκη...
νομίζεις
ούτε στον χάρτη
Πηνελόπη...
εδώ κι αν νομίζεις
δεν
γεννήθηκε
ποτέ...
δεν ήταν δυνατόν να γεννηθεί
adri
11 Ιουλίου 2010
Δυο φύλλα έπεσαν στη γη
Σε στιγμές διαφορετικές
Σε τόπους διαφορετικούς
Ταξίδεψαν
Το καθένα
Είχε τον δικό του άνεμο
Τον δικό του δρόμο να περπατήσει
Τα δικά του χρόνια να μηδενίσει
Ταξίδεψαν
Γέλασαν
Έκλαψαν
Γεύτηκαν
Άγγιξαν
Δυο φύλλα έπεσαν στη γη
Το καθένα
Για τους δικούς του λόγους
Για τις δικές του ελλείψεις
Πέρασαν χαράδρες
Πέταξαν πάνω από βουνά
Έπλευσαν θάλασσες
Κατέβηκαν ποτάμια
Σε διαφορετικές στιγμές
Ο άνεμος
Τα έσπρωξε στην ίδια χαραμάδα
Κοιτάχτηκαν στα μάτια
Κι άρχισαν να χάνονται
Το ένα μέσα στο άλλο
Στη χαραμάδα
Σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να τα δει
Γιατί σχεδόν κανείς
Δεν μπορούσε να σκεφτεί
Πως μια τόση δα χαραμάδα
Ήταν δυνατόν να θρέψει
Ένα τέτοιο φως
28 Ιουνίου 2010
adri
